Yr arwr Frank Field!

Ydi gelyn fy ngelyn ddim yn awtomatig yn dod yn ffrind. Ond tydi’r wers yna ddim wedi ei dysgu gan rhai elfennau o wrthwynebwyr Jeremy Corbyn yn y blaid Lafur.  

Mae hyn yn cael ei thanlinellu tuag at eu hagwedd i benderfyniad Frank Field I roi gorau i chwip Llafur ar ôl i’w blaid leol mynegi ddim hyder ynddo fel eu haelod  seneddol. 

Nawr mae  wedi ei dyrchafu bron i sancteiddrwydd gan elynion Corbyn

Mae gelynion Corbyn, oedd yn gyson trwy ei  yrfa wleidyddol yn wrth hiliol,   nawr yn ei gyhuddo o fod yn wrth-semitig. Ond nawr maen't yn clodfori Field am ei safiad egwyddorol gwrth-semitig. Dyma’r gwleidydd a chyhuddodd yr Arglwydd Keith Joseph “fel aelod blaenllaw o’r gymuned Iddewig o weithredu polisïau Natsiaidd tuag at y tlawd.” Does dim byd mwy gwrth-seimitig.

Sawl Gwaith mae’r cyhuddiad wedi ei wneud bod Corbyn yn rhyw fath o gefnogwr brecsid eithafol, ond pan geisiodd atal “dim del” dinistriol, Frank Field a tri aelod Llafur arall ddaru danseilio hyn trwy bleidleisio gyda’r llywodraeth Geidwadol. A trwy hun  safio gyrfa Theresa May ac o bosib atal etholiad Cyffredinol a rhoi gyfle i ethol llywodraeth Llafur Dyma’r dyn sydd nawr yn cael ei glodfori can rhai o garfan “aros” y blaid Lafur.

Er bod  y Rabi Jonathan Sacks wedi cyhuddo Corbyn o fod fel Enoch Powell ond yn wir mae’r label wedi ei ddefnyddio o’r blaen. Ie, ar y bonheddwr Frank Field am ei safiad o fod yn wrthwynebwr eithafol o fewnfudwyr. O ganlyniad yw  areitheg gyson yn erbyn mewnfudo fe rodd yr Esgob Peter Selby o’r Eglwys yn Lloegr, label ar Field “yr Enoch Powell newydd.” 

A dyma’r  arwr newydd! 

Y ffaith yw mai yn gyfleus fel cocyn hitio yn erbyn Corbyn. Does fawr o faddeuant gan garfan helaeth o aelodau Blairaidd seneddol Llafur bod Jeremy Corbyn wedi cipio arweinyddiaeth y blaid Lafur a symud y blaid i’r chwith.

All at sea

Despite it being a manifesto pledge the UK government refused financial support to build a tidal lagoon in Swansea. Effectively turning its back on tidal energy, a vast and unexploited worldwide resource. 

Tidal lagoon schemes have for some time been seen as an economically and environmentally attractive alternative to tidal barrages. The scheme that the UK government have given the thumbs down in Swansea bay had the potential to harness significant energy resources. 

The barrage was to harvest power from the height difference between high and low tides. Unlike other renewables, it would have been regular and dependable.

It worked by running water through turbines.  A technology similar to that found in hydropower schemes,  but with one key difference, tidal currents run in two directions, unlike rivers that only run one way.

If this new technology had been allowed to develop the UK could have been a world beater and there are few potential sites worldwide that are as close to electricity users and the transmission grid as those in the UK. 

Swansea would have been the ideal location for such a pathfinder project located as it is in the Bristol Channel and the Severn Estuary with one of the world’s largest tidal ranges.  Often reaching 10m. 

It was thought the scheme would generate enough energy to power 155,000 homes.

Many scientists and engineers have said that increasing integration of volatile, unpredictable sources of renewable energy such as wind and solar power could jeopardise the stability of the power grid. More certainty is required.

In order for the grid to remain stable the power generated at any instance has to match demand, therefore it is important that the transmission network contains power sources that are immediately available. While the sun may stop shining, and the wind can drop, the tides remain predictable – an obvious advantage for tidal power and a great help for National Grid forecasters.

But, alas, an English centric government has turned its back on Wales becoming a world leader in a new industry. Our planet needs such schemes and they will be provided. But the technology will eventually be purchased from abroad. When it so easily could have been a world-beating homegrown industry but for the timidity of Theresa May.

Prydain Byd-eang

Prydain Byd-eang – dyna’r cysyniad mwyaf twp a welwyd erioed. Mae’n slogan sydd wedi ei fyffro gan y brecsidiers er mwyn ein hargyhoeddi bod hi’n bosib osgoi effaith negyddol ar farchnata o adael yr Undeb Ewropeaidd (UE). Ffantasi llwyr.

Yn ôl y brecsidiers yr UE oedd yn ein hatal o wneud fargen da ar farchnata gan fod rhai o’r gwledydd yn yr Undeb yn edrych ar ôl eu budd eu hunain ac yn sefyll yn erbyn unrhyw fargen ar farchnata bydd o fantais i Brydain. Dadl heb fawr o sylfaen.

Yn gyntaf mae gan y UE cytundeb masnacha gyda 50 gwlad gyda llawer mwy yn y lein pibell. Yn sicr mae gwledydd eraill yn fwy awyddus i gael cytundeb gyda’r UE na gyda Phrydain  gan fod e yn farchnad llawer mwy na  un Prydain. 

Mae marchnad mwy yn rhoi grym mewn unrhyw gytundeb. Mae 'na bryder yng Nghymru ar hyn  o bryd ar y ffordd mae Trump yn torri cytundebau a rhoi mur tollau ar ddur sydd yn dod o Gymru. Os oes gennych farchnad cymaint ag yr Unol Daleithiau America fel sydd gan Ewrop mae’n bosib creu digon o boen i wneud yr UDA ail feddwl. Nid felly fase hi pe bai Prydain ar ben ei hun.

Pe bai ni yn gadael yr Undeb heb gytundeb a chael y perffaith ryddid i ddelio ag gwneud cytundebau gyda  gwledydd gweddill y byd fase hun ddim yn dod yn agos i’r farchnad rydym am golli drwy adael yr undeb. Mae’n ffaith boed ein farchnad gyda Gweriniaeth Iwerddon yn  5 gwaith mwy na’r hun sydd gennym gyda’r India.

Na, slogan heb unrhyw sylfaen ydi ‘Prydain Byd-eang.’ Slogan i’n cysuro bydd popeth yn iawn ar ôl troi ein cefnau ar y farchnad sengl. Ond fel llawer iawn o beth sydd wedi cael i ddweud am frecsid, twyll llwyr yw.

Twyll y refferendwm

Pan benderfynodd yr Undeb Ewropeaidd I gefnogi Gweriniaeth Iwerddon I wrthod unrhyw ddel oedd yn rhoi unrhyw isadeiledd ar y ffin rhwng y weriniaeth a Gogledd Iwerddon, roedd waeth I Brydain rhoi’r ffidil yn y to am gael cytundeb masnachu rhydd rhwng y Deyrnas a’r Undeb.

Er nad yw'r llywodraeth yn San Steffan wedi derbyn y ffaith  eto ond mae bron yn anochel  bydd yn rhaid i’r wlad aros i mewn yn yr Undeb Tollau (UT) ac yn y Farchnad Sengl (FS). 

Mae Teressa a’i chriw wedi rhoi dau ddewis ar y bwrdd. Un na’i gallai Prydain rhoi ffin galed rhwng y Weriniaeth a ‘r Gogledd a chefnu a del gydag Ewrop neu greu ffin yn ganol mor Iwerddon.  Annhebyg iawn yw hwn o gael ei gymeradwyo gan fwyafrif o Aelodau Senedd San Steffan.

Gwrthod codi eu penna o'r tywod

Tydi'r ddau arweinydd y pleidiau mwyaf yn San Steffan ddim wedi gweld neu wedi cyfaddef dyma ganlyniad anochel o ffin yr Iwerddon. Mae’r rhithdyb ar ei mwyaf yn meddwl Terresa May os ydi hi’n meddwl y gallai gwneud del ar Undeb Ewropeaidd a chadw’r brecsitiars ar eu hochor.

Felly mae gennych y sefyllfa dwp o gabinet y DU yn dadlau a’i gilydd ar ddau gynllun amhosib. Fel mae nos yn dilyn dydd bydd y ddau yn cael ei gwrthod gan yr Undeb Ewropeaidd yn nes ymlaen. Yn y diwedd bydd Tŷ’r Cyffredin yn dweud wrth May bod rhaid i’r wlad aros yn UT ac yn y farchnad sengl.

Yn sicr mae’r UT o bosib yn mynd i ddigwydd ond  mae arweinydd Llafur yn dal  i lynu at y syniad  fel mae rhai o’i  gyd-aelodau seneddol yn meddwl y gallai trafod termau arbennig o’r farchnad sengl sydd yn osgoi'r rheolau ar gymorth gwladol ac sy’n osgoi symudiad rhydd o bobol o’r UE. Fel dywedodd Daniel Owen gynt ‘scarcely believe.’

Y faith amdani yw nid oes rhaid I Ewrop cynhemlu hyn gan eu bod yn gwybod na fydd aelodau senedd y DU ddim yn fodlon derbyn dim del. Felly mae’r cardiau i gyd yn

nwylo Ewrop I’w defnyddio fel y mynna.

Y broblem i wleidyddion y DU yw bod ganddynt rithdyb o rym. Ar un pryd, yn wahanol i feddylfryd y brecsiteers mi oedd gan Brydain llawer iawn o rym pan yn aelod o’r UE, yn eironig mae’r farchnad sengl wedi tyfu i fod y llwyddiant y mae, o dan bwysa a dylanwad y DU yn Ewrop. Ond nawr ar ôl tynnu’r ergyd ar adran 50 does gennym nwy dim dylanwad  o gwbl– nil pwnt i ddefnyddio Eurovision. Mae wedi cymryd blwyddyn boenus i ddysgu  yn y trafodaethau na’r UE sydd yn galw’r ergydau i gyd.

Dallineb ideolegol

Dallineb ideolegol llwyr sydd yn llywyddu. Mae hun yn sicr yn achos y brecsiteers ond mae i'w weld ymysg eraill hefyd. Mae yna ddeinameg sydd wedi ei greu yn codi o’r refferendwm. Roedd y bleidlais i adael wedi ei phriodoli ar y rhith na fase'r wlad ddim yn waeth allan gan fase’r UE yn anobeithiol o barod i gytuno i’n gofynion. 

Unwaith mae gwleidyddion wedi cytuno i fynd gyda ‘ewyllys y  werin’, maen nhw yn ffeindio hi’n anodd mynd yn ôl at y 52% a dweud bod eich credau chwi yn rhithdyb. 

Does ru’n gwleidydd eisio dweud yn gyhoeddus bod yn rhaid i’r DU nweud beth mae’r UE yn dweud. Mae’n anodd i wleidyddion i sefyll i fyny i Genedlaetholdeb Seisnig, cenedlaetholdeb sydd yn cael ei ecsbloetio a’i aflunio gan y wasg asgell dde.

Mewn magl

Felly mae’r DU mewn magl ffurfiad ei hun. Mae’n berffaith glir yn y diwedd bydd rhaid i’r DU fod  yn y farchnad sengl ac yn UT - un nai i mewn neu allan o’r Undeb Ewropeaidd. Ond nid i’w ein harweinyddion yn y ddwy blaid nag rhan hynny rhan fwyaf o eu’n  haelodau seneddol wedi gweld hyn eto, neu maen nhw yn ei weld ond yn gwrthod cymryd y camau i wneud e un ffaith.

Os ydi brecsid am oroesi er ei fod yn brosiect ffantasi bydd o’n gorffen gyda chwynfan, ond fydd yn cymryd llawer blwyddyn a llawer o niwed economaidd tan i ni gyrraedd y trwyn. 

Does ‘mond un ffordd i arbed embaras ein gwleidyddion ac ailfywhau ein heconomi a hynna ydi cynnal ail refferendwm ar y gwrthrych terfynol pan mae cost economaidd y del yn cael eu hegluro yn glir.

Carwyn Jones threatens Llywydd with court

The Welsh Government  has threatened Elin Jones the Llywydd of the Assembly with court action if she allows a tory debate on the leak inquiry to go ahead. 

Such a move would be unprecedented.  For an executive branch of government to take the legislature to court is unheard of in any government within the UK. It’s the equivalent of Prime Minister Terresa May  taking John Bercow the Speaker of the House of Commons to Court for allowing a debate to go ahead.

In a press conference the Tory Leader of the Opposition

Andrew RT Davies said the government's action was "unprecedented and a direct challenge " to the legitimacy of the assembly.

The row hinges on a Welsh Conservative motion down for  a debate invoking a clause in the Government of Wales Act that would have forced the report  on the leak inquiry conducted by the Welsh civil services permanent secretary to be published.

An angry Mr Davies said he would not be "fobbed off by white collar civil servants".  He went on to say "There's a bloke who lost his life here. It's our duty as politicians to get answers.”

A Welsh Government spokesperson said: “This is much bigger than any single debate. The way section 37 is being interpreted by the Presiding Officer puts Welsh Government in the perverse position where we could be compelled to publish information without regard for any other laws or rights. We believe this is unlawful and given the significance of the issues surrounding section 37 we will seek proper determination by the courts.”

The office of the Llywydd said " I have taken advice and carefully considered your arguments. Having done so, I am not persuaded of the case which you have advanced. As a result, the motion remains scheduled for debate tomorrow."

So it looks as if the matter will now go to judicial review. 

Comment
Whatever the legal argument, the action looks again as if the Welsh government is being heavy-handed. Why use the nuclear option on the eve of a vote unless, of course, they have not got the numbers to win the vote? It draws attention again to the predicament the government finds itself following the events surrounding the cabinet reshuffle and the untimely death of Carl Sargeant.